Definify.com
Definition 2025
inhibitus
inhibitus
Latin
Participle
inhibitus m (feminine inhibita, neuter inhibitum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | inhibitus | inhibita | inhibitum | inhibitī | inhibitae | inhibita | |
genitive | inhibitī | inhibitae | inhibitī | inhibitōrum | inhibitārum | inhibitōrum | |
dative | inhibitō | inhibitō | inhibitīs | ||||
accusative | inhibitum | inhibitam | inhibitum | inhibitōs | inhibitās | inhibita | |
ablative | inhibitō | inhibitā | inhibitō | inhibitīs | |||
vocative | inhibite | inhibita | inhibitum | inhibitī | inhibitae | inhibita |
References
- inhibitus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- inhibitus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “inhibitus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.