Definify.com
Definition 2025
inhibitus
inhibitus
Latin
Participle
inhibitus m (feminine inhibita, neuter inhibitum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | inhibitus | inhibita | inhibitum | inhibitī | inhibitae | inhibita | |
| genitive | inhibitī | inhibitae | inhibitī | inhibitōrum | inhibitārum | inhibitōrum | |
| dative | inhibitō | inhibitō | inhibitīs | ||||
| accusative | inhibitum | inhibitam | inhibitum | inhibitōs | inhibitās | inhibita | |
| ablative | inhibitō | inhibitā | inhibitō | inhibitīs | |||
| vocative | inhibite | inhibita | inhibitum | inhibitī | inhibitae | inhibita | |
References
- inhibitus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- inhibitus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “inhibitus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.