Definify.com
Definition 2024
inimicatus
inimicatus
Latin
Participle
inimīcātus m (feminine inimīcāta, neuter inimīcātum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | inimīcātus | inimīcāta | inimīcātum | inimīcātī | inimīcātae | inimīcāta | |
| genitive | inimīcātī | inimīcātae | inimīcātī | inimīcātōrum | inimīcātārum | inimīcātōrum | |
| dative | inimīcātō | inimīcātō | inimīcātīs | ||||
| accusative | inimīcātum | inimīcātam | inimīcātum | inimīcātōs | inimīcātās | inimīcāta | |
| ablative | inimīcātō | inimīcātā | inimīcātō | inimīcātīs | |||
| vocative | inimīcāte | inimīcāta | inimīcātum | inimīcātī | inimīcātae | inimīcāta | |
References
- INIMICATUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)