Definify.com
Definition 2025
inprobus
inprobus
Latin
Adjective
inprobus m (feminine inproba, neuter inprobum); first/second declension
- Alternative form of improbus
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | inprobus | inproba | inprobum | inprobī | inprobae | inproba | |
| genitive | inprobī | inprobae | inprobī | inprobōrum | inprobārum | inprobōrum | |
| dative | inprobō | inprobō | inprobīs | ||||
| accusative | inprobum | inprobam | inprobum | inprobōs | inprobās | inproba | |
| ablative | inprobō | inprobā | inprobō | inprobīs | |||
| vocative | inprobe | inproba | inprobum | inprobī | inprobae | inproba | |