Definify.com
Definition 2025
inritus
inritus
Latin
Adjective
inritus m (feminine inrita, neuter inritum); first/second declension
- Alternative form of irritus
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | inritus | inrita | inritum | inritī | inritae | inrita | |
| genitive | inritī | inritae | inritī | inritōrum | inritārum | inritōrum | |
| dative | inritō | inritō | inritīs | ||||
| accusative | inritum | inritam | inritum | inritōs | inritās | inrita | |
| ablative | inritō | inritā | inritō | inritīs | |||
| vocative | inrite | inrita | inritum | inritī | inritae | inrita | |
References
- inritus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers