Definify.com
Definition 2025
inrutus
inrutus
Latin
Participle
inrutus m (feminine inruta, neuter inrutum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | inrutus | inruta | inrutum | inrutī | inrutae | inruta | |
| genitive | inrutī | inrutae | inrutī | inrutōrum | inrutārum | inrutōrum | |
| dative | inrutō | inrutō | inrutīs | ||||
| accusative | inrutum | inrutam | inrutum | inrutōs | inrutās | inruta | |
| ablative | inrutō | inrutā | inrutō | inrutīs | |||
| vocative | inrute | inruta | inrutum | inrutī | inrutae | inruta | |