Definify.com
Definition 2024
insan-ı_kâmil
insan-ı kâmil
Turkish
Noun
insan-ı kâmil (definite accusative insan-ı kâmili, plural insan-ı kâmiller)
- (Islam, mysticism) Honorific title given to the Islamic prophet Muhammad.
- (Islam, mysticism) Title of any Sufi who is believed to have reached perfection after several spiritual steps.
Declension
declension of insan-ı kâmil
| singular (tekil) | plural (çoğul) | |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | insan-ı kâmil | insan-ı kâmiller |
| definite accusative (belirtme) | insan-ı kâmili | insan-ı kâmilleri |
| dative (yönelme) | insan-ı kâmile | insan-ı kâmillere |
| locative (bulunma) | insan-ı kâmilde | insan-ı kâmillerde |
| ablative (ayrılma) | insan-ı kâmilden | insan-ı kâmillerden |
| genitive (tamlayan) | insan-ı kâmilin | insan-ı kâmillerin |
possessive forms of insan-ı kâmil
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | insan-ı kâmilim | insan-ı kâmillerim |
| definite accusative (belirtme) | insan-ı kâmilimi | insan-ı kâmillerimi |
| dative (yönelme) | insan-ı kâmilime | insan-ı kâmillerime |
| locative (bulunma) | insan-ı kâmilimde | insan-ı kâmillerimde |
| ablative (çıkma) | insan-ı kâmilimden | insan-ı kâmillerimden |
| genitive (tamlayan) | insan-ı kâmilimin | insan-ı kâmillerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | insan-ı kâmilin | insan-ı kâmillerin |
| definite accusative (belirtme) | insan-ı kâmilini | insan-ı kâmillerini |
| dative (yönelme) | insan-ı kâmiline | insan-ı kâmillerine |
| locative (bulunma) | insan-ı kâmilinde | insan-ı kâmillerinde |
| ablative (çıkma) | insan-ı kâmilinden | insan-ı kâmillerinden |
| genitive (tamlayan) | insan-ı kâmilinin | insan-ı kâmillerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | insan-ı kâmili | insan-ı kâmilleri |
| definite accusative (belirtme) | insan-ı kâmilini | insan-ı kâmillerini |
| dative (yönelme) | insan-ı kâmiline | insan-ı kâmillerine |
| locative (bulunma) | insan-ı kâmilinde | insan-ı kâmillerinde |
| ablative (çıkma) | insan-ı kâmilinden | insan-ı kâmillerinden |
| genitive (tamlayan) | insan-ı kâmilinin | insan-ı kâmillerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | insan-ı kâmilimiz | insan-ı kâmillerimiz |
| definite accusative (belirtme) | insan-ı kâmilimizi | insan-ı kâmillerimizi |
| dative (yönelme) | insan-ı kâmilimize | insan-ı kâmillerimize |
| locative (bulunma) | insan-ı kâmilimizde | insan-ı kâmillerimizde |
| ablative (çıkma) | insan-ı kâmilimizden | insan-ı kâmillerimizden |
| genitive (tamlayan) | insan-ı kâmilimizin | insan-ı kâmillerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | insan-ı kâmiliniz | insan-ı kâmilleriniz |
| definite accusative (belirtme) | insan-ı kâmilinizi | insan-ı kâmillerinizi |
| dative (yönelme) | insan-ı kâmilinize | insan-ı kâmillerinize |
| locative (bulunma) | insan-ı kâmilinizde | insan-ı kâmillerinizde |
| ablative (çıkma) | insan-ı kâmilinizden | insan-ı kâmillerinizden |
| genitive (tamlayan) | insan-ı kâmilinizin | insan-ı kâmillerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | insan-ı kâmilleri | insan-ı kâmilleri |
| definite accusative (belirtme) | insan-ı kâmillerini | insan-ı kâmillerini |
| dative (yönelme) | insan-ı kâmillerine | insan-ı kâmillerine |
| locative (bulunma) | insan-ı kâmillerinde | insan-ı kâmillerinde |
| ablative (çıkma) | insan-ı kâmillerinden | insan-ı kâmillerinden |
| genitive (tamlayan) | insan-ı kâmillerinin | insan-ı kâmillerinin |
predicative forms of insan-ı kâmil
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | insan-ı kâmilim | insan-ı kâmillerim* |
| sen (you are) | insan-ı kâmilsin | insan-ı kâmillersin* |
| o (he/she/it is) | insan-ı kâmil / insan-ı kâmildir | insan-ı kâmiller* / insan-ı kâmillerdir* |
| biz (we are) | insan-ı kâmiliz | insan-ı kâmilleriz |
| siz (you are) | insan-ı kâmilsiniz | insan-ı kâmillersiniz |
| onlar (they are) | insan-ı kâmiller | insan-ı kâmillerdir |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | insan-ı kâmildim | insan-ı kâmillerdim* |
| sen (you were) | insan-ı kâmildin | insan-ı kâmillerdin* |
| o (he/she/it was) | insan-ı kâmildi | insan-ı kâmillerdi* |
| biz (we were) | insan-ı kâmildik | insan-ı kâmillerdik |
| siz (you were) | insan-ı kâmildiniz | insan-ı kâmillerdiniz |
| onlar (they were) | insan-ı kâmildiler | insan-ı kâmillerdi |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | insan-ı kâmilmişim | insan-ı kâmillermişim* |
| sen (you were) | insan-ı kâmilmişsin | insan-ı kâmillermişsin* |
| o (he/she/it was) | insan-ı kâmilmiş | insan-ı kâmillermiş* |
| biz (we were) | insan-ı kâmilmişiz | insan-ı kâmillermişiz |
| siz (you were) | insan-ı kâmilmişsiniz | insan-ı kâmillermişsiniz |
| onlar (they were) | insan-ı kâmilmişler | insan-ı kâmillermiş |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||