Definify.com
Definition 2024
insimulatus
insimulatus
Latin
Participle
īnsimulātus m (feminine īnsimulāta, neuter īnsimulātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | īnsimulātus | īnsimulāta | īnsimulātum | īnsimulātī | īnsimulātae | īnsimulāta | |
| genitive | īnsimulātī | īnsimulātae | īnsimulātī | īnsimulātōrum | īnsimulātārum | īnsimulātōrum | |
| dative | īnsimulātō | īnsimulātō | īnsimulātīs | ||||
| accusative | īnsimulātum | īnsimulātam | īnsimulātum | īnsimulātōs | īnsimulātās | īnsimulāta | |
| ablative | īnsimulātō | īnsimulātā | īnsimulātō | īnsimulātīs | |||
| vocative | īnsimulāte | īnsimulāta | īnsimulātum | īnsimulātī | īnsimulātae | īnsimulāta | |
Synonyms
References
- insimulatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “insimulatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.