Definify.com
Definition 2025
insinuans
insinuans
Latin
Participle
īnsinuāns m, f, n (genitive īnsinuantis); third declension
- penetrating etc.
- insinuating
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | īnsinuāns | īnsinuantēs | īnsinuantia | ||
| genitive | īnsinuantis | īnsinuantium | |||
| dative | īnsinuantī | īnsinuantibus | |||
| accusative | īnsinuantem | īnsinuāns | īnsinuantēs | īnsinuantia | |
| ablative | īnsinuante, īnsinuantī1 | īnsinuantibus | |||
| vocative | īnsinuāns | īnsinuantēs | īnsinuantia | ||
1When used purely as an adjective.