Definify.com
Definition 2025
insusurrans
insusurrans
Latin
Participle
insusurrāns m, f, n (genitive insusurrantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | insusurrāns | insusurrantēs | insusurrantia | ||
| genitive | insusurrantis | insusurrantium | |||
| dative | insusurrantī | insusurrantibus | |||
| accusative | insusurrantem | insusurrāns | insusurrantēs | insusurrantia | |
| ablative | insusurrante, insusurrantī1 | insusurrantibus | |||
| vocative | insusurrāns | insusurrantēs | insusurrantia | ||
1When used purely as an adjective.