Definify.com
Definition 2025
insusurraturus
insusurraturus
Latin
Participle
insusurrātūrus m (feminine insusurrātūra, neuter insusurrātūrum); first/second declension
- about to insinuate
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | insusurrātūrus | insusurrātūra | insusurrātūrum | insusurrātūrī | insusurrātūrae | insusurrātūra | |
| genitive | insusurrātūrī | insusurrātūrae | insusurrātūrī | insusurrātūrōrum | insusurrātūrārum | insusurrātūrōrum | |
| dative | insusurrātūrō | insusurrātūrō | insusurrātūrīs | ||||
| accusative | insusurrātūrum | insusurrātūram | insusurrātūrum | insusurrātūrōs | insusurrātūrās | insusurrātūra | |
| ablative | insusurrātūrō | insusurrātūrā | insusurrātūrō | insusurrātūrīs | |||
| vocative | insusurrātūre | insusurrātūra | insusurrātūrum | insusurrātūrī | insusurrātūrae | insusurrātūra | |