Definify.com
Definition 2025
intermissurus
intermissurus
Latin
Participle
intermissūrus m (feminine intermissūra, neuter intermissūrum); first/second declension
- about to interrupt
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | intermissūrus | intermissūra | intermissūrum | intermissūrī | intermissūrae | intermissūra | |
| genitive | intermissūrī | intermissūrae | intermissūrī | intermissūrōrum | intermissūrārum | intermissūrōrum | |
| dative | intermissūrō | intermissūrō | intermissūrīs | ||||
| accusative | intermissūrum | intermissūram | intermissūrum | intermissūrōs | intermissūrās | intermissūra | |
| ablative | intermissūrō | intermissūrā | intermissūrō | intermissūrīs | |||
| vocative | intermissūre | intermissūra | intermissūrum | intermissūrī | intermissūrae | intermissūra | |