Definify.com
Definition 2025
intermissus
intermissus
Latin
Participle
intermissus m (feminine intermissa, neuter intermissum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | intermissus | intermissa | intermissum | intermissī | intermissae | intermissa | |
| genitive | intermissī | intermissae | intermissī | intermissōrum | intermissārum | intermissōrum | |
| dative | intermissō | intermissō | intermissīs | ||||
| accusative | intermissum | intermissam | intermissum | intermissōs | intermissās | intermissa | |
| ablative | intermissō | intermissā | intermissō | intermissīs | |||
| vocative | intermisse | intermissa | intermissum | intermissī | intermissae | intermissa | |
References
- intermissus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “intermissus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- after some time: spatio temporis intermisso
- after a year has elapsed: anno peracto, circumacto, interiecto, intermisso
- to resume one's studies: intermissa studia revocare
- after some time: spatio temporis intermisso