Definify.com
Definition 2025
interrupturus
interrupturus
Latin
Participle
interruptūrus m (feminine interruptūra, neuter interruptūrum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | interruptūrus | interruptūra | interruptūrum | interruptūrī | interruptūrae | interruptūra | |
| genitive | interruptūrī | interruptūrae | interruptūrī | interruptūrōrum | interruptūrārum | interruptūrōrum | |
| dative | interruptūrō | interruptūrō | interruptūrīs | ||||
| accusative | interruptūrum | interruptūram | interruptūrum | interruptūrōs | interruptūrās | interruptūra | |
| ablative | interruptūrō | interruptūrā | interruptūrō | interruptūrīs | |||
| vocative | interruptūre | interruptūra | interruptūrum | interruptūrī | interruptūrae | interruptūra | |