Definify.com
Definition 2025
interstinctus
interstinctus
Latin
Participle
interstinctus m (feminine interstincta, neuter interstinctum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | interstinctus | interstincta | interstinctum | interstinctī | interstinctae | interstincta | |
| genitive | interstinctī | interstinctae | interstinctī | interstinctōrum | interstinctārum | interstinctōrum | |
| dative | interstinctō | interstinctō | interstinctīs | ||||
| accusative | interstinctum | interstinctam | interstinctum | interstinctōs | interstinctās | interstincta | |
| ablative | interstinctō | interstinctā | interstinctō | interstinctīs | |||
| vocative | interstincte | interstincta | interstinctum | interstinctī | interstinctae | interstincta | |
References
- interstinctus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- interstinctus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “interstinctus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.