Definify.com
Definition 2025
intinctus
intinctus
Latin
Participle
intinctus m (feminine intincta, neuter intinctum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | intinctus | intincta | intinctum | intinctī | intinctae | intincta | |
| genitive | intinctī | intinctae | intinctī | intinctōrum | intinctārum | intinctōrum | |
| dative | intinctō | intinctō | intinctīs | ||||
| accusative | intinctum | intinctam | intinctum | intinctōs | intinctās | intincta | |
| ablative | intinctō | intinctā | intinctō | intinctīs | |||
| vocative | intincte | intincta | intinctum | intinctī | intinctae | intincta | |
Descendants
References
- intinctus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “intinctus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- intinctus in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016