Definify.com
Definition 2025
intricaturus
intricaturus
Latin
Participle
intricātūrus m (feminine intricātūra, neuter intricātūrum); first/second declension
- about to entangle
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | intricātūrus | intricātūra | intricātūrum | intricātūrī | intricātūrae | intricātūra | |
| genitive | intricātūrī | intricātūrae | intricātūrī | intricātūrōrum | intricātūrārum | intricātūrōrum | |
| dative | intricātūrō | intricātūrō | intricātūrīs | ||||
| accusative | intricātūrum | intricātūram | intricātūrum | intricātūrōs | intricātūrās | intricātūra | |
| ablative | intricātūrō | intricātūrā | intricātūrō | intricātūrīs | |||
| vocative | intricātūre | intricātūra | intricātūrum | intricātūrī | intricātūrae | intricātūra | |