Definify.com
Definition 2025
introducens
introducens
Latin
Participle
intrōdūcēns m, f, n (genitive intrōdūcentis); third declension
- leading or conducting into
- introducing
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | intrōdūcēns | intrōdūcentēs | intrōdūcentia | ||
| genitive | intrōdūcentis | intrōdūcentium | |||
| dative | intrōdūcentī | intrōdūcentibus | |||
| accusative | intrōdūcentem | intrōdūcēns | intrōdūcentēs | intrōdūcentia | |
| ablative | intrōdūcentī | intrōdūcentibus | |||
| vocative | intrōdūcēns | intrōdūcentēs | intrōdūcentia | ||