Definify.com
Definition 2024
iocaturus
iocaturus
Latin
Participle
iocātūrus m (feminine iocātūra, neuter iocātūrum); first/second declension
- about to joke
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | iocātūrus | iocātūra | iocātūrum | iocātūrī | iocātūrae | iocātūra | |
| genitive | iocātūrī | iocātūrae | iocātūrī | iocātūrōrum | iocātūrārum | iocātūrōrum | |
| dative | iocātūrō | iocātūrō | iocātūrīs | ||||
| accusative | iocātūrum | iocātūram | iocātūrum | iocātūrōs | iocātūrās | iocātūra | |
| ablative | iocātūrō | iocātūrā | iocātūrō | iocātūrīs | |||
| vocative | iocātūre | iocātūra | iocātūrum | iocātūrī | iocātūrae | iocātūra | |