Definify.com
Definition 2024
irkeyel
irkeyel
Turkish
Noun
irkeyel (definite accusative irkeyeli, plural irkeyeller)
- Synonym of erkenek
Declension
declension of irkeyel
possessive forms of irkeyel
benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
---|---|---|
nominative (yalın) | irkeyelim | irkeyellerim |
definite accusative (belirtme) | irkeyelimi | irkeyellerimi |
dative (yönelme) | irkeyelime | irkeyellerime |
locative (bulunma) | irkeyelimde | irkeyellerimde |
ablative (çıkma) | irkeyelimden | irkeyellerimden |
genitive (tamlayan) | irkeyelimin | irkeyellerimin |
senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | irkeyelin | irkeyellerin |
definite accusative (belirtme) | irkeyelini | irkeyellerini |
dative (yönelme) | irkeyeline | irkeyellerine |
locative (bulunma) | irkeyelinde | irkeyellerinde |
ablative (çıkma) | irkeyelinden | irkeyellerinden |
genitive (tamlayan) | irkeyelinin | irkeyellerinin |
onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | irkeyeli | irkeyelleri |
definite accusative (belirtme) | irkeyelini | irkeyellerini |
dative (yönelme) | irkeyeline | irkeyellerine |
locative (bulunma) | irkeyelinde | irkeyellerinde |
ablative (çıkma) | irkeyelinden | irkeyellerinden |
genitive (tamlayan) | irkeyelinin | irkeyellerinin |
bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | irkeyelimiz | irkeyellerimiz |
definite accusative (belirtme) | irkeyelimizi | irkeyellerimizi |
dative (yönelme) | irkeyelimize | irkeyellerimize |
locative (bulunma) | irkeyelimizde | irkeyellerimizde |
ablative (çıkma) | irkeyelimizden | irkeyellerimizden |
genitive (tamlayan) | irkeyelimizin | irkeyellerimizin |
sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | irkeyeliniz | irkeyelleriniz |
definite accusative (belirtme) | irkeyelinizi | irkeyellerinizi |
dative (yönelme) | irkeyelinize | irkeyellerinize |
locative (bulunma) | irkeyelinizde | irkeyellerinizde |
ablative (çıkma) | irkeyelinizden | irkeyellerinizden |
genitive (tamlayan) | irkeyelinizin | irkeyellerinizin |
onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | irkeyelleri | irkeyelleri |
definite accusative (belirtme) | irkeyellerini | irkeyellerini |
dative (yönelme) | irkeyellerine | irkeyellerine |
locative (bulunma) | irkeyellerinde | irkeyellerinde |
ablative (çıkma) | irkeyellerinden | irkeyellerinden |
genitive (tamlayan) | irkeyellerinin | irkeyellerinin |
predicative forms of irkeyel
simple present | singular | plural |
---|---|---|
ben (I am) | irkeyelim | irkeyellerim* |
sen (you are) | irkeyelsin | irkeyellersin* |
o (he/she/it is) | irkeyel / irkeyeldir | irkeyeller* / irkeyellerdir* |
biz (we are) | irkeyeliz | irkeyelleriz |
siz (you are) | irkeyelsiniz | irkeyellersiniz |
onlar (they are) | irkeyeller | irkeyellerdir |
simple past | singular | plural |
ben (I was) | irkeyeldim | irkeyellerdim* |
sen (you were) | irkeyeldin | irkeyellerdin* |
o (he/she/it was) | irkeyeldi | irkeyellerdi* |
biz (we were) | irkeyeldik | irkeyellerdik |
siz (you were) | irkeyeldiniz | irkeyellerdiniz |
onlar (they were) | irkeyeldiler | irkeyellerdi |
indirect / unwitnessed past | singular | plural |
ben (I was) | irkeyelmişim | irkeyellermişim* |
sen (you were) | irkeyelmişsin | irkeyellermişsin* |
o (he/she/it was) | irkeyelmiş | irkeyellermiş* |
biz (we were) | irkeyelmişiz | irkeyellermişiz |
siz (you were) | irkeyelmişsiniz | irkeyellermişsiniz |
onlar (they were) | irkeyelmişler | irkeyellermiş |
*Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. |