Definify.com
Definition 2025
iudicans
iudicans
Latin
Participle
iūdicāns m, f, n (genitive iūdicantis); third declension
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
nominative | iūdicāns | iūdicantēs | iūdicantia | ||
genitive | iūdicantis | iūdicantium | |||
dative | iūdicantī | iūdicantibus | |||
accusative | iūdicantem | iūdicāns | iūdicantēs | iūdicantia | |
ablative | iūdicante, iūdicantī1 | iūdicantibus | |||
vocative | iūdicāns | iūdicantēs | iūdicantia |
1When used purely as an adjective.