Definify.com
Definition 2025
jactitabundus
jactitabundus
Latin
Alternative forms
Adjective
jactitābundus m (feminine jactitābunda, neuter jactitābundum); first/second declension
- Alternative form of iactitābundus
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | jactitābundus | jactitābunda | jactitābundum | jactitābundī | jactitābundae | jactitābunda | |
| genitive | jactitābundī | jactitābundae | jactitābundī | jactitābundōrum | jactitābundārum | jactitābundōrum | |
| dative | jactitābundō | jactitābundō | jactitābundīs | ||||
| accusative | jactitābundum | jactitābundam | jactitābundum | jactitābundōs | jactitābundās | jactitābunda | |
| ablative | jactitābundō | jactitābundā | jactitābundō | jactitābundīs | |||
| vocative | jactitābunde | jactitābunda | jactitābundum | jactitābundī | jactitābundae | jactitābunda | |
References
- jactitabundus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “jactitabundus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.