Definify.com

Definition 2024

kötülük

kötülük

Turkish

Noun

kötülük ‎(definite accusative kötülüğü, plural kötülüklar)

badness, evilness

Declension

declension of kötülük

	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	kötülük	kötülükler
definite accusative (belirtme)	kötülüğü	kötülükleri
dative (yönelme)	kötülüğe	kötülüklere
locative (bulunma)	kötülükte	kötülüklerde
ablative (ayrılma)	kötülükten	kötülüklerden
genitive (tamlayan)	kötülüğün	kötülüklerin

Antonyms

iyilik