Definify.com
Definition 2025
kaelakee
kaelakee
Estonian

kaelakee
Noun
kaelakee (genitive kaelakee, partitive kaelakeed)
Declension
Inflection of kaelakee (ÕS type 26i/idee, no gradation)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kaelakee | kaelakeed | 
| accusative | kaelakee | kaelakeed | 
| genitive | kaelakee | kaelakeede | 
| partitive | kaelakeed | kaelakeid kaelakeesid | 
| illative | kaelakeesse | kaelakeedesse kaelakeisse | 
| inessive | kaelakees | kaelakeedes kaelakeis | 
| elative | kaelakeest | kaelakeedest kaelakeist | 
| allative | kaelakeele | kaelakeedele kaelakeile | 
| adessive | kaelakeel | kaelakeedel kaelakeil | 
| ablative | kaelakeelt | kaelakeedelt kaelakeilt | 
| translative | kaelakeeks | kaelakeedeks kaelakeiks | 
| terminative | kaelakeeni | kaelakeedeni | 
| essive | kaelakeena | kaelakeedena | 
| abessive | kaelakeeta | kaelakeedeta | 
| comitative | kaelakeega | kaelakeedega |