Definify.com

Definition 2025

kalkmak

kalkmak

Turkish

Verb

kalkmak ‎(third-person singular simple present kalkar)

  1. (intransitive) to go up, rise; become erect
    Tartının bir ucuna yük bindirir isen öbür ucu kalkar.‎ ― If you load one side of a balance scale the other side will rise.
    Kartal kalkar dal sarkar, dal sarkar kartal kalkar.‎ ― The eagle rises the branch sinks, the branch sinks the eagle rises. (A tongue twister)
  2. (intransitive) to stand up, rise to one's feet, get up
  3. (intransitive) to get up, wake up, get out of bed
    Körle yatan şaşı kalkar.‎ ― One who sleeps with the blind will wake up squint-eyed. (A proverb)
  4. (intransitive, for a train, plane, bus, ship) to leave, depart, take off
  5. (intransitive) to rise, come loose, peel off
  6. (intransitive) to go out of use, to be annulled, be repealed, be abolished

Conjugation

positive - interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple kalkar mıyım? kalkar mısın? kalkar mı? kalkar mıyız? kalkar mısınız? kalkarlar mı?
present continuous kalkıyor muyum? kalkıyor musun? kalkıyor mu? kalkıyor muyuz? kalkıyor musunuz? kalkıyorlar mı?
past definite kalktım mı? kalktın mı? kalktı mı? kalktık mı? kalktınız mı? kalktılar mı?
past continuous kalkıyor muydum? kalkıyor muydun? kalkıyor muydu? kalkıyor muyduk? kalkıyor muydunuz? kalkıyorlar mıydı?
future simple kalkacak mıyım? kalkacak mısın? kalkacak mı? kalkacak mıyız? kalkacak mısınız? kalkacaklar mı?
negative - declarative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple kalkmam kalkmazsın kalkmaz kalkmayız kalkmazsınız kalkmazlar
present continuous kalkmıyorum kalkmıyorsun kalkmıyor kalkmıyoruz kalkmıyorsunuz kalkmıyorlar
past definite kalkmadım kalkmadın kalkmadı kalkmadık kalkmadınız kalkmadılar
past continuous kalkmıyordum kalkmıyordun kalkmıyordu kalkmıyorduk kalkmıyordunuz kalkmıyordular
future simple kalkmayacağım kalkmayacaksın kalkmayacak kalkmayacağız kalkmayacaksınız kalkmayacaklar

Synonyms

Derived terms

Related terms

References

  1. ↑ Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*Kạl(ɨ)-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
  2. ↑ Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*kela”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

Etymology

From Ottoman Turkish قالقمق ‎(kalkmak, “to rise, ascend, get up, become erect, become annuled”), emphatic form Proto-Turkic *Kạl(ɨ)- ‎(“to rise”),[1] which, according to the controversial Altaic hypothesis, is possibly derived from Proto-Altaic *kela ‎(“to rise, jump up, soar”).[2] Compare Mongolian халих ‎(halih, “to soar, fly”).

Similar Results