Definify.com
Definition 2025
kanttura
kanttura
Finnish
Noun
kanttura
- (pejorative) old and frail animal or person
Declension
| Inflection of kanttura (Kotus type 12/kulkija, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | kanttura | kantturat | |
| genitive | kantturan | kantturoiden kantturoitten |
|
| partitive | kantturaa | kantturoita | |
| illative | kantturaan | kantturoihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | kanttura | kantturat | |
| accusative | nom. | kanttura | kantturat |
| gen. | kantturan | ||
| genitive | kantturan | kantturoiden kantturoitten kantturainrare |
|
| partitive | kantturaa | kantturoita | |
| inessive | kantturassa | kantturoissa | |
| elative | kantturasta | kantturoista | |
| illative | kantturaan | kantturoihin | |
| adessive | kantturalla | kantturoilla | |
| ablative | kantturalta | kantturoilta | |
| allative | kantturalle | kantturoille | |
| essive | kantturana | kantturoina | |
| translative | kantturaksi | kantturoiksi | |
| instructive | — | kantturoin | |
| abessive | kantturatta | kantturoitta | |
| comitative | — | kantturoineen | |