Definify.com

Definition 2024

karać impf ‎(perfective ukarać or pokarać)

Conjugation of karać impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		karać
present tense	1st	karzę			karzemy
	2nd	karzesz			karzecie
	3rd	karze			karzą
past tense	1st	karałem	karałam		karaliśmy	karałyśmy
	2nd	karałeś	karałaś		karaliście	karałyście
	3rd	karał	karała	karało	karali	karały
future tense	1st	będę karał¹	będę karała¹		będziemy karali¹	będziemy karały¹
	2nd	będziesz karał¹	będziesz karała¹		będziecie karali¹	będziecie karały¹
	3rd	będzie karał¹	będzie karała¹	będzie karało¹	będą karali¹	będą karały¹
conditional	1st	karałbym	karałabym		karalibyśmy	karałybyśmy
	2nd	karałbyś	karałabyś		karalibyście	karałybyście
	3rd	karałby	karałaby	karałoby	karaliby	karałyby
imperative	1st	—			karzmy
	2nd	karz			karzcie
	3rd	niech karze			niech karzą
active adjectival participle		karzący	karząca	karzące	karzący	karzące
passive adjectival participle		karany	karana	karane	karani	karane
contemporary adverbial participle		karząc
impersonal past		karano
verbal noun		karanie
¹or: będę karać, będziesz karać etc.