Definify.com
Definition 2024
karakter
karakter
Danish
Etymology
From French caractère (“character, personality”).
Pronunciation
- IPA(key): /karakteːr/, [kʰɑɑɡ̊ˈtˢeːˀɐ̯]
Noun
karakter c (singular definite karakteren, plural indefinite karakterer)
- character (distinguishing feature)
- mark (a score for finding the correct answer, or other academic achievement)
- grade (rating)
Inflection
common gender |
Singular | Plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | karakter | karakteren | karakterer | karaktererne |
genitive | karakters | karakterens | karakterers | karakterernes |
External links
- karakter on the Danish Wikipedia.Wikipedia da
- Karakter (personlighed) on the Danish Wikipedia.Wikipedia da
- Karakter (bedømmelse) on the Danish Wikipedia.Wikipedia da
Dutch
Pronunciation
Noun
karakter n (plural karakters, diminutive karaktertje n)
- character, standardized graphic symbol, such as a letter of an alphabet or a numeric digit
- character, a person's psychological characteristics; especially guts, backbone
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkɒrɒktɛr]
- Hyphenation: ka‧rak‧ter
Noun
karakter (plural karakterek)
- character (a person's psychological characteristics)
- character (a person with a distinctive personality)
- character (strength of mind, moral strength)
- character (a written or printed symbol, or letter)
Declension
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | karakter | karakterek |
accusative | karaktert | karaktereket |
dative | karakternek | karaktereknek |
instrumental | karakterrel | karakterekkel |
causal-final | karakterért | karakterekért |
translative | karakterré | karakterekké |
terminative | karakterig | karakterekig |
essive-formal | karakterként | karakterekként |
essive-modal | — | — |
inessive | karakterben | karakterekben |
superessive | karakteren | karaktereken |
adessive | karakternél | karaktereknél |
illative | karakterbe | karakterekbe |
sublative | karakterre | karakterekre |
allative | karakterhez | karakterekhez |
elative | karakterből | karakterekből |
delative | karakterről | karakterekről |
ablative | karaktertől | karakterektől |
Possessive forms of karakter | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | karakterem | karaktereim |
2nd person sing. | karaktered | karaktereid |
3rd person sing. | karaktere | karakterei |
1st person plural | karakterünk | karaktereink |
2nd person plural | karakteretek | karaktereitek |
3rd person plural | karakterük | karaktereik |
Derived terms
- karakteres
(Compound words):
- karakterrajz
- karakterszerep
- karakterszínész
References
- ↑ Tótfalusi István, Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára. Tinta Könyvkiadó, Budapest, 2005, ISBN 963 7094 20 2
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkʰaraxtɛ(ː)r/
- Rhymes: -ɛːr
Noun
karakter m (genitive singular karakters, nominative plural karakterar)
- character (a person’s psychological characteristics)
- a person with a distinctive personality
- (dated) grade, mark
Declension
m-s1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | karakter | karakterinn | karakterar | karakterarnir |
accusative | karakter | karakterinn | karaktera | karakterana |
dative | karakter | karakternum | karakterum | karakterunum |
genitive | karakters | karaktersins | karaktera | karakteranna |
Norwegian Bokmål
Etymology
From Ancient Greek "kharakter"; from English character (“in a novel etc.”)
Noun
karakter m (definite singular karakteren, indefinite plural karakterer, definite plural karakterene)
- character, nature
- a character (in a novel etc.)
- mark (in an exam, schoolwork)
- gode karakterer - good marks
References
- “karakter” in The Bokmål Dictionary.
Norwegian Nynorsk
Etymology
From Ancient Greek "kharakter"; from English character (“in a novel etc.”)
Noun
karakter m (definite singular karakteren, indefinite plural karakterar, definite plural karakterane)
- character, nature
- a character (in a novel etc.)
- mark (in an exam, schoolwork)
- gode karakterar - good marks
References
- “karakter” in The Nynorsk Dictionary.
Turkish
Etymology
Borrowing from French caractère.
Pronunciation
- IPA(key): kaɾaktəɾ
Noun
karakter (definite accusative karakteri, plural karakterler)
- character, a symbol such as a letter of an alphabet
- a person's psychological characteristics, character
- a person in a novel or story
Declension
singular (tekil) | plural (çoğul) | |
---|---|---|
nominative (yalın) | karakter | karakterler |
definite accusative (belirtme) | karakteri | karakterleri |
dative (yönelme) | karaktere | karakterlere |
locative (bulunma) | karakterde | karakterlerde |
ablative (ayrılma) | karakterden | karakterlerden |
genitive (tamlayan) | karakterin | karakterlerin |
benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
---|---|---|
nominative (yalın) | karakterim | karakterlerim |
definite accusative (belirtme) | karakterimi | karakterlerimi |
dative (yönelme) | karakterime | karakterlerime |
locative (bulunma) | karakterimde | karakterlerimde |
ablative (çıkma) | karakterimden | karakterlerimden |
genitive (tamlayan) | karakterimin | karakterlerimin |
senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | karakterin | karakterlerin |
definite accusative (belirtme) | karakterini | karakterlerini |
dative (yönelme) | karakterine | karakterlerine |
locative (bulunma) | karakterinde | karakterlerinde |
ablative (çıkma) | karakterinden | karakterlerinden |
genitive (tamlayan) | karakterinin | karakterlerinin |
onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | karakteri | karakterleri |
definite accusative (belirtme) | karakterini | karakterlerini |
dative (yönelme) | karakterine | karakterlerine |
locative (bulunma) | karakterinde | karakterlerinde |
ablative (çıkma) | karakterinden | karakterlerinden |
genitive (tamlayan) | karakterinin | karakterlerinin |
bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | karakterimiz | karakterlerimiz |
definite accusative (belirtme) | karakterimizi | karakterlerimizi |
dative (yönelme) | karakterimize | karakterlerimize |
locative (bulunma) | karakterimizde | karakterlerimizde |
ablative (çıkma) | karakterimizden | karakterlerimizden |
genitive (tamlayan) | karakterimizin | karakterlerimizin |
sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | karakteriniz | karakterleriniz |
definite accusative (belirtme) | karakterinizi | karakterlerinizi |
dative (yönelme) | karakterinize | karakterlerinize |
locative (bulunma) | karakterinizde | karakterlerinizde |
ablative (çıkma) | karakterinizden | karakterlerinizden |
genitive (tamlayan) | karakterinizin | karakterlerinizin |
onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | karakterleri | karakterleri |
definite accusative (belirtme) | karakterlerini | karakterlerini |
dative (yönelme) | karakterlerine | karakterlerine |
locative (bulunma) | karakterlerinde | karakterlerinde |
ablative (çıkma) | karakterlerinden | karakterlerinden |
genitive (tamlayan) | karakterlerinin | karakterlerinin |
simple present | singular | plural |
---|---|---|
ben (I am) | karakterim | karakterlerim* |
sen (you are) | karaktersin | karakterlersin* |
o (he/she/it is) | karakter / karakterdir | karakterler* / karakterlerdir* |
biz (we are) | karakteriz | karakterleriz |
siz (you are) | karaktersiniz | karakterlersiniz |
onlar (they are) | karakterler | karakterlerdir |
simple past | singular | plural |
ben (I was) | karakterdim | karakterlerdim* |
sen (you were) | karakterdin | karakterlerdin* |
o (he/she/it was) | karakterdi | karakterlerdi* |
biz (we were) | karakterdik | karakterlerdik |
siz (you were) | karakterdiniz | karakterlerdiniz |
onlar (they were) | karakterdiler | karakterlerdi |
indirect / unwitnessed past | singular | plural |
ben (I was) | karaktermişim | karakterlermişim* |
sen (you were) | karaktermişsin | karakterlermişsin* |
o (he/she/it was) | karaktermiş | karakterlermiş* |
biz (we were) | karaktermişiz | karakterlermişiz |
siz (you were) | karaktermişsiniz | karakterlermişsiniz |
onlar (they were) | karaktermişler | karakterlermiş |
*Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. |