Definify.com

Definition 2024


karkote

karkote

Finnish

Noun

karkote

  1. repellent

Declension

Inflection of karkote (Kotus type 48/hame, tt-t gradation)
nominative karkote karkotteet
genitive karkotteen karkotteiden
karkotteitten
partitive karkotetta karkotteita
illative karkotteeseen karkotteisiin
karkotteihin
singular plural
nominative karkote karkotteet
accusative nom. karkote karkotteet
gen. karkotteen
genitive karkotteen karkotteiden
karkotteitten
partitive karkotetta karkotteita
inessive karkotteessa karkotteissa
elative karkotteesta karkotteista
illative karkotteeseen karkotteisiin
karkotteihin
adessive karkotteella karkotteilla
ablative karkotteelta karkotteilta
allative karkotteelle karkotteille
essive karkotteena karkotteina
translative karkotteeksi karkotteiksi
instructive karkottein
abessive karkotteetta karkotteitta
comitative karkotteineen

Anagrams