Definify.com
Definition 2025
kartul
kartul
Estonian
Noun
kartul (genitive kartuli, partitive kartulit)
Declension
Inflection of kartul (ÕS type 2/õpik, no gradation)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kartul | kartulid |
| accusative | kartuli | kartulid |
| genitive | kartuli | kartulite |
| partitive | kartulit | kartuleid |
| illative | kartulisse | kartulitesse kartuleisse |
| inessive | kartulis | kartulites kartuleis |
| elative | kartulist | kartulitest kartuleist |
| allative | kartulile | kartulitele kartuleile |
| adessive | kartulil | kartulitel kartuleil |
| ablative | kartulilt | kartulitelt kartuleilt |
| translative | kartuliks | kartuliteks kartuleiks |
| terminative | kartulini | kartuliteni |
| essive | kartulina | kartulitena |
| abessive | kartulita | kartuliteta |
| comitative | kartuliga | kartulitega |