Definify.com
Definition 2025
keila
keila
See also: keilá
Finnish
Noun
keila
- A pin, tenpin (bottle-shaped target used in tenpin bowling)
- A beam (of light etc.)
- cusk, Brosme brosme (marine fish)
Declension
| Inflection of keila (Kotus type 9/kala, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | keila | keilat | |
| genitive | keilan | keilojen | |
| partitive | keilaa | keiloja | |
| illative | keilaan | keiloihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | keila | keilat | |
| accusative | nom. | keila | keilat |
| gen. | keilan | ||
| genitive | keilan | keilojen keilainrare |
|
| partitive | keilaa | keiloja | |
| inessive | keilassa | keiloissa | |
| elative | keilasta | keiloista | |
| illative | keilaan | keiloihin | |
| adessive | keilalla | keiloilla | |
| ablative | keilalta | keiloilta | |
| allative | keilalle | keiloille | |
| essive | keilana | keiloina | |
| translative | keilaksi | keiloiksi | |
| instructive | — | keiloin | |
| abessive | keilatta | keiloitta | |
| comitative | — | keiloineen | |
Anagrams
Icelandic

keila
Pronunciation
- IPA(key): /ˈcʰeiːla/
- Rhymes: -eiːla
Noun
keila f (genitive singular keilu, nominative plural keilur)
Declension
declension of keila
| f-w1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | keila | keilan | keilur | keilurnar |
| accusative | keilu | keiluna | keilur | keilurnar |
| dative | keilu | keilunni | keilum | keilunum |
| genitive | keilu | keilunnar | keila/keilna | keilanna/keilnanna |