Definify.com
Definition 2025
keimailu
keimailu
Finnish
Noun
keimailu
Declension
| Inflection of keimailu (Kotus type 2/palvelu, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | keimailu | keimailut | |
| genitive | keimailun | keimailujen keimailuiden keimailuitten |
|
| partitive | keimailua | keimailuja keimailuita |
|
| illative | keimailuun | keimailuihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | keimailu | keimailut | |
| accusative | nom. | keimailu | keimailut |
| gen. | keimailun | ||
| genitive | keimailun | keimailujen keimailuiden keimailuitten |
|
| partitive | keimailua | keimailuja keimailuita |
|
| inessive | keimailussa | keimailuissa | |
| elative | keimailusta | keimailuista | |
| illative | keimailuun | keimailuihin | |
| adessive | keimailulla | keimailuilla | |
| ablative | keimailulta | keimailuilta | |
| allative | keimailulle | keimailuille | |
| essive | keimailuna | keimailuina | |
| translative | keimailuksi | keimailuiksi | |
| instructive | — | keimailuin | |
| abessive | keimailutta | keimailuitta | |
| comitative | — | keimailuineen | |