Definify.com
Definition 2025
kemmen
kemmen
See also: këmmen
Dutch
Verb
kemmen
- (obsolete) to comb
Inflection
| Inflection of kemmen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | kemmen | |||
| past singular | kemde | |||
| past participle | gekemd | |||
| infinitive | kemmen | |||
| gerund | kemmen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | kem | kemde | ||
| 2nd person sing. (jij) | kemt | kemde | ||
| 2nd person sing. (u) | kemt | kemde | ||
| 2nd person sing. (gij) | kemt | kemde | ||
| 3rd person singular | kemt | kemde | ||
| plural | kemmen | kemden | ||
| subjunctive sing.1 | kemme | kemde | ||
| subjunctive plur.1 | kemmen | kemden | ||
| imperative sing. | kem | |||
| imperative plur.1 | kemt | |||
| participles | kemmend | gekemd | ||
| 1) Archaic. | ||||