Definition 2025 
		
        
                    kenu
            
      
      kenu
      
Hungarian
Noun
kenu (plural kenuk)
-  canoe (small, long and narrow boat)
 
Declension
|  Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | 
 | 
 singular | 
 plural | 
|  nominative | 
 kenu
 | 
 kenuk
 | 
|  accusative | 
 kenut
 | 
 kenukat
 | 
|  dative | 
 kenunak
 | 
 kenuknak
 | 
|  instrumental | 
 kenuval
 | 
 kenukkal
 | 
|  causal-final | 
 kenuért
 | 
 kenukért
 | 
|  translative | 
 kenuvá
 | 
 kenukká
 | 
|  terminative | 
 kenuig
 | 
 kenukig
 | 
|  essive-formal | 
 kenuként
 | 
 kenukként
 | 
|  essive-modal | 
 —
 | 
 —
 | 
|  inessive | 
 kenuban
 | 
 kenukban
 | 
|  superessive | 
 kenun
 | 
 kenukon
 | 
|  adessive | 
 kenunál
 | 
 kenuknál
 | 
|  illative | 
 kenuba
 | 
 kenukba
 | 
|  sublative | 
 kenura
 | 
 kenukra
 | 
|  allative | 
 kenuhoz
 | 
 kenukhoz
 | 
|  elative | 
 kenuból
 | 
 kenukból
 | 
|  delative | 
 kenuról
 | 
 kenukról
 | 
|  ablative | 
 kenutól
 | 
 kenuktól
 | 
|  Possessive forms of kenu
 | 
|  possessor | 
 single possession | 
 multiple possessions | 
|  1st person sing. | 
 kenum
 | 
 kenuim
 | 
|  2nd person sing. | 
 kenud
 | 
 kenuid
 | 
|  3rd person sing. | 
 kenuja
 | 
 kenui
 | 
|  1st person plural | 
 kenunk
 | 
 kenuink
 | 
|  2nd person plural | 
 kenutok
 | 
 kenuitok
 | 
|  3rd person plural | 
 kenujuk
 | 
 kenuik
 |