Definify.com
Definition 2024
kinderlijk
kinderlijk
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkɪn.dər.lək/
Adjective
kinderlijk (comparative kinderlijker, superlative kinderlijkst)
Inflection
| Inflection of kinderlijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | kinderlijk | |||
| inflected | kinderlijke | |||
| comparative | kinderlijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | kinderlijk | kinderlijker | het kinderlijkst het kinderlijkste |
|
| indefinite | m./f. sing. | kinderlijke | kinderlijkere | kinderlijkste |
| n. sing. | kinderlijk | kinderlijker | kinderlijkste | |
| plural | kinderlijke | kinderlijkere | kinderlijkste | |
| definite | kinderlijke | kinderlijkere | kinderlijkste | |
| partitive | kinderlijks | kinderlijkers | — | |
Etymology 2
From kinder (“child”, obsolete singly inflected plural) + lijk (“corpse, body”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkɪn.dərˌlɛi̯k/
Noun
kinderlijk n (plural kinderlijken, diminutive kinderlijkje n)