Definify.com
Definition 2024
kiusattu
kiusattu
Finnish
Verb
kiusattu
- Past passive participle of kiusata.
Declension
| Inflection of kiusattu (Kotus type 1/valo, tt-t gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | kiusattu | kiusatut | |
| genitive | kiusatun | kiusattujen | |
| partitive | kiusattua | kiusattuja | |
| illative | kiusattuun | kiusattuihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | kiusattu | kiusatut | |
| accusative | nom. | kiusattu | kiusatut |
| gen. | kiusatun | ||
| genitive | kiusatun | kiusattujen | |
| partitive | kiusattua | kiusattuja | |
| inessive | kiusatussa | kiusatuissa | |
| elative | kiusatusta | kiusatuista | |
| illative | kiusattuun | kiusattuihin | |
| adessive | kiusatulla | kiusatuilla | |
| ablative | kiusatulta | kiusatuilta | |
| allative | kiusatulle | kiusatuille | |
| essive | kiusattuna | kiusattuina | |
| translative | kiusatuksi | kiusatuiksi | |
| instructive | — | kiusatuin | |
| abessive | kiusatutta | kiusatuitta | |
| comitative | — | kiusattuine | |