Definify.com
Definition 2025
klimmen
klimmen
Dutch
Verb
klimmen
- (intransitive) to climb
Inflection
| Inflection of klimmen (strong class 3) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | klimmen | |||
| past singular | klom | |||
| past participle | geklommen | |||
| infinitive | klimmen | |||
| gerund | klimmen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | klim | klom | ||
| 2nd person sing. (jij) | klimt | klom | ||
| 2nd person sing. (u) | klimt | klom | ||
| 2nd person sing. (gij) | klimt | klomt | ||
| 3rd person singular | klimt | klom | ||
| plural | klimmen | klommen | ||
| subjunctive sing.1 | klimme | klomme | ||
| subjunctive plur.1 | klimmen | klommen | ||
| imperative sing. | klim | |||
| imperative plur.1 | klimt | |||
| participles | klimmend | geklommen | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
Descendants
- Afrikaans: klim
Etymology 2
Non-lemma forms.
Noun
klimmen
- plural of klim