Definify.com
Definition 2024
klippa
klippa
Faroese
Verb
klippa (third person singular past indicative klipti, third person plural past indicative kliptu, supine klipt)
Conjugation
v-9nn | ||||
infinitive | klippa | |||
---|---|---|---|---|
present participle | klippandi | |||
past participle a39 | kliptur | |||
supine | klipt | |||
number | singular | plural | ||
person | first | second | third | all |
indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
present | klippi | klippir | klippir | klippa |
past | klipti | klipti | klipti | kliptu |
imperative | – | tú | – | tit |
present | — | klipp! | — | klippið! |
Icelandic
Verb
klippa (weak verb, third-person singular past indicative klippti, supine klippt)
Conjugation
klippa — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að klippa | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
klippt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
klippandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég klippi | við klippum | present (nútíð) |
ég klippi | við klippum |
þú klippir | þið klippið | þú klippir | þið klippið | ||
hann, hún, það klippir | þeir, þær, þau klippa | hann, hún, það klippi | þeir, þær, þau klippi | ||
past (þátíð) |
ég klippti | við klipptum | past (þátíð) |
ég klippti | við klipptum |
þú klipptir | þið klipptuð | þú klipptir | þið klipptuð | ||
hann, hún, það klippti | þeir, þær, þau klipptu | hann, hún, það klippti | þeir, þær, þau klipptu | ||
imperative (boðháttur) |
klipp (þú) | klippið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
klipptu | klippiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
klippast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að klippast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
klippst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
klippandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég klippist | við klippumst | present (nútíð) |
ég klippist | við klippumst |
þú klippist | þið klippist | þú klippist | þið klippist | ||
hann, hún, það klippist | þeir, þær, þau klippast | hann, hún, það klippist | þeir, þær, þau klippist | ||
past (þátíð) |
ég klipptist | við klipptumst | past (þátíð) |
ég klipptist | við klipptumst |
þú klipptist | þið klipptust | þú klipptist | þið klipptust | ||
hann, hún, það klipptist | þeir, þær, þau klipptust | hann, hún, það klipptist | þeir, þær, þau klipptust | ||
imperative (boðháttur) |
klippst (þú) | klippist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
klippstu | klippisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
klipptur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
klipptur | klippt | klippt | klipptir | klipptar | klippt | |
accusative (þolfall) |
klipptan | klippta | klippt | klippta | klipptar | klippt | |
dative (þágufall) |
klipptum | klipptri | klipptu | klipptum | klipptum | klipptum | |
genitive (eignarfall) |
klippts | klipptrar | klippts | klipptra | klipptra | klipptra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
klippti | klippta | klippta | klipptu | klipptu | klipptu | |
accusative (þolfall) |
klippta | klipptu | klippta | klipptu | klipptu | klipptu | |
dative (þágufall) |
klippta | klipptu | klippta | klipptu | klipptu | klipptu | |
genitive (eignarfall) |
klippta | klipptu | klippta | klipptu | klipptu | klipptu |
Related terms
Norwegian Bokmål
Alternative forms
Verb
klippa
Swedish
Pronunciation
Noun
klippa c
- a rock, a cliff
- a steadfast person
- Så säger ock jag dig att du är Petrus; och på denna klippa skall jag bygga min församling
- And I say also unto thee, That thou art Peter, and upon this rock I will build my church (Matthew 16:18)
- Så säger ock jag dig att du är Petrus; och på denna klippa skall jag bygga min församling
Declension
Inflection of klippa | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | klippa | klippan | klippor | klipporna |
Genitive | klippas | klippans | klippors | klippornas |
Related terms
- bergsklippa
Etymology 2
From Old Norse klippa, klyppa.
Verb
klippa (present klipper, preterite klippte, supine klippt, imperative klipp)
- to cut with scissors, in particular to cut somebody's hair
- (reflexive) to let someone cut one's hair, to have a haircut
- to cut; to cease recording activities
- to perform film editing
- to cut a credit card into pieces in order to invalidate it
Conjugation
Conjugation of klippa
Related terms
- klippa av
- klippa till
- klippa bort
- klippa ut
- klippning
- nu är det klippt