Definify.com
Definition 2024
klooster
klooster
Estonian
Etymology
Borrowing from Middle Low German klôster, from Latin claustrum.
Noun
klooster (genitive kloostri, partitive kloostrit)
Derived terms
- mungaklooster
- nunnaklooster
- kloostrikool
Declension
Inflection of klooster (ÕS type 2/õpik, no gradation)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | klooster | kloostrid |
| accusative | kloostri | kloostrid |
| genitive | kloostri | kloostrite |
| partitive | kloostrit | kloostreid |
| illative | kloostrisse | kloostritesse kloostreisse |
| inessive | kloostris | kloostrites kloostreis |
| elative | kloostrist | kloostritest kloostreist |
| allative | kloostrile | kloostritele kloostreile |
| adessive | kloostril | kloostritel kloostreil |
| ablative | kloostrilt | kloostritelt kloostreilt |
| translative | kloostriks | kloostriteks kloostreiks |
| terminative | kloostrini | kloostriteni |
| essive | kloostrina | kloostritena |
| abessive | kloostrita | kloostriteta |
| comitative | kloostriga | kloostritega |