Definify.com
Definition 2025
knarsen
knarsen
Dutch
Verb
knarsen
- to creak; to make a high-pitched, grating noise
 -  to grind (one's teeth together)
- Met je tanden knarsen in je slaap geeft een naar geluid en is slecht voor je gebit.: Grinding your teeth in your sleep lets out an unpleasant noise and is bad for your denture.
 
 
Inflection
| Inflection of knarsen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | knarsen | |||
| past singular | knarste | |||
| past participle | geknarst | |||
| infinitive | knarsen | |||
| gerund | knarsen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | knars | knarste | ||
| 2nd person sing. (jij) | knarst | knarste | ||
| 2nd person sing. (u) | knarst | knarste | ||
| 2nd person sing. (gij) | knarst | knarste | ||
| 3rd person singular | knarst | knarste | ||
| plural | knarsen | knarsten | ||
| subjunctive sing.1 | knarse | knarste | ||
| subjunctive plur.1 | knarsen | knarsten | ||
| imperative sing. | knars | |||
| imperative plur.1 | knarst | |||
| participles | knarsend | geknarst | ||
| 1) Archaic. | ||||