Definify.com
Definition 2024
konduktor
konduktor
See also: konduktör
Cebuano
Noun
konduktor
- The person, usually a man, employed by the jeepney driver to solicit passengers and collect fare.
Crimean Tatar
Etymology
Noun
konduktor
- conductor (public transportation person).
Declension
Declension of konduktor
nominative | konduktor |
---|---|
genitive | konduktornıñ |
dative | konduktorğa |
accusative | konduktornı |
locative | konduktorda |
ablative | konduktordan |
References
- Mirjejev, V. A.; Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary], Simferopol: Dolya, ISBN 966-7980-89-8
Polish
Etymology
From German Konduktor, or from French.
Pronunciation
- IPA(key): /kɔnˈduk.tɔr/
Noun
konduktor m pers
Declension
declension of konduktor
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | konduktor | konduktorzy |
genitive | konduktora | konduktorów |
dative | konduktorowi | konduktorom |
accusative | konduktora | konduktorów |
instrumental | konduktorem | konduktorami |
locative | konduktorze | konduktorach |
vocative | konduktorze | konduktorzy |