Definify.com
Definition 2024
kortaf
kortaf
See also: kort af
Dutch
Adjective
kortaf (comparative kortaffer, superlative kortafst)
- abrupt, brusque
- Als ik door de stad loop, vraag ik me vaak af: waarom zijn alle mensen, zo nors en zo kortaf? — As I walk through the city, I often wonder to myself: why are all the people, so rude and so abrupt? (KvK – Wakker met een wijsje)
Inflection
| Inflection of kortaf | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | kortaf | |||
| inflected | kortaffe | |||
| comparative | kortaffer | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | kortaf | kortaffer | het kortafst het kortafste |
|
| indefinite | m./f. sing. | kortaffe | kortaffere | kortafste |
| n. sing. | kortaf | kortaffer | kortafste | |
| plural | kortaffe | kortaffere | kortafste | |
| definite | kortaffe | kortaffere | kortafste | |
| partitive | kortafs | kortaffers | — | |