Esperanto

Verb

koti ‎(present kotas, past kotis, future kotos, conditional kotus, volitive kotu)

1. To ****, defecate.

Conjugation

Conjugation of koti present past future singular plural singular plural singular plural tense kotas kotis kotos active participle kotanta kotantaj kotinta kotintaj kotonta kotontaj acc. kotantan kotantajn kotintan kotintajn kotontan kotontajn passive participle kotata kotataj kotita kotitaj kotota kototaj acc. kotatan kotatajn kotitan kotitajn kototan kototajn nominal active participle kotanto kotantoj kotinto kotintoj kotonto kotontoj acc. kotanton kotantojn kotinton kotintojn kotonton kotontojn nominal passive participle kotato kotatoj kotito kotitoj kototo kototoj acc. kotaton kotatojn kotiton kotitojn kototon kototojn adverbial active participle kotante kotinte kotonte adverbial passive participle kotate kotite kotote infinitive koti imperative kotu conditional kotus

Finnish

Etymology

From Proto-Finnic *kotei, from *kota +‎ *-i.

Noun

koti

1. home

Declension

Derived terms

Compounds

Related terms

• koto

Anagrams

• koit, toki

Swahili

koti

Etymology

Borrowing from English coat.

Noun

koti (ma class, plural makoti)

1. coat (outer garment covering the upper torso and arms)