Definify.com
Definition 2025
kringur
kringur
Faroese
Noun
kringur m (genitive singular krings, plural kringar)
Synonyms
- ringur (“ring, circle”)
Declension
| m6 | Singular | Plural | ||
| Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
| Nominative | kringur | kringurin | kringar | kringarnir |
| Accusative | kring | kringin | kringar | kringarnar |
| Dative | kringi | kringinum | kringum | kringunum |
| Genitive | krings | kringsins | kringa | kringanna |
Etymology 2
From Old Norse kringr.
Adjective
kringur (comparative kringari, superlative kringastur)
Declension
| kringur a1 | |||
| Singular (eintal) | m (kallkyn) | f (kvennkyn) | n (hvørkikyn) |
| Nominative (hvørfall) | kringur | kring | kringt |
| Accusative (hvønnfall) | kringan | kringa | |
| Dative (hvørjumfall) | kringum | kringari | kringum |
| Genitive (hvørsfall) | (krings) | (kringar) | (krings) |
| Plural (fleirtal) | m (kallkyn) | f (kvennkyn) | n (hvørkikyn) |
| Nominative (hvørfall) | kringir | kringar | kring |
| Accusative (hvønnfall) | kringar | ||
| Dative (hvørjumfall) | kringum | ||
| Genitive (hvørsfall) | (kringa) | ||