Definify.com
Definition 2024
krzyczeć
krzyczeć
Polish
Verb
krzyczeć impf (perfective krzyknąć)
- (transitive, intransitive) to shout
Conjugation
Conjugation of krzyczeć impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
| infinitive | krzyczeć | |||||
| present tense | 1st | krzyczę | krzyczymy | |||
| 2nd | krzyczysz | krzyczycie | ||||
| 3rd | krzyczy | krzyczą | ||||
| past tense | 1st | krzyczałem | krzyczałam | krzyczeliśmy | krzyczałyśmy | |
| 2nd | krzyczałeś | krzyczałaś | krzyczeliście | krzyczałyście | ||
| 3rd | krzyczał | krzyczała | krzyczało | krzyczeli | krzyczały | |
| future tense | 1st | będę krzyczał1 | będę krzyczała1 | będziemy krzyczeli1 | będziemy krzyczały1 | |
| 2nd | będziesz krzyczał1 | będziesz krzyczała1 | będziecie krzyczeli1 | będziecie krzyczały1 | ||
| 3rd | będzie krzyczał1 | będzie krzyczała1 | będzie krzyczało1 | będą krzyczeli1 | będą krzyczały1 | |
| conditional | 1st | krzyczałbym | krzyczałabym | krzyczelibyśmy | krzyczałybyśmy | |
| 2nd | krzyczałbyś | krzyczałabyś | krzyczelibyście | krzyczałybyście | ||
| 3rd | krzyczałby | krzyczałaby | krzyczałoby | krzyczeliby | krzyczałyby | |
| imperative | 1st | — | krzyczmy | |||
| 2nd | krzycz | krzyczcie | ||||
| 3rd | niech krzyczy | niech krzyczą | ||||
| active adjectival participle | krzyczący | krzycząca | krzyczące | krzyczący | krzyczące | |
| passive adjectival participle | krzyczany | krzyczana | krzyczane | krzyczani | krzyczane | |
| contemporary adverbial participle | krzycząc | |||||
| impersonal past | krzyczano | |||||
| verbal noun | krzyczenie | |||||
| 1or: będę krzyczeć, będziesz krzyczeć etc. | ||||||
Related terms
- krzyk, krzykacz, krzyczek, krzykun, okrzyk, pokrzyk
- krzykliwy