Turkish
Etymology
From Greek κούκλα (koúkla, “doll”).
Pronunciation
Noun
kukla (definite accusative kuklayı, plural kuklalar)
- puppet
Declension
declension of kukla
| |
singular (tekil)
|
plural (çoğul)
|
| nominative (yalın)
|
kukla |
kuklalar
|
| definite accusative (belirtme)
|
kuklayı
|
kuklaları
|
| dative (yönelme)
|
kuklaya
|
kuklalara
|
| locative (bulunma)
|
kuklada
|
kuklalarda
|
| ablative (ayrılma)
|
kukladan
|
kuklalardan
|
| genitive (tamlayan)
|
kuklanın
|
kuklaların
|