Definify.com
Definition 2024
kuvvet
kuvvet
Turkish
Noun
kuvvet (definite accusative kuvveti, plural kuvvetler)
Declension
declension of kuvvet
possessive forms of kuvvet
benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
---|---|---|
nominative (yalın) | kuvvetim | kuvvetlerim |
definite accusative (belirtme) | kuvvetimi | kuvvetlerimi |
dative (yönelme) | kuvvetime | kuvvetlerime |
locative (bulunma) | kuvvetimde | kuvvetlerimde |
ablative (çıkma) | kuvvetimden | kuvvetlerimden |
genitive (tamlayan) | kuvvetimin | kuvvetlerimin |
senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | kuvvetin | kuvvetlerin |
definite accusative (belirtme) | kuvvetini | kuvvetlerini |
dative (yönelme) | kuvvetine | kuvvetlerine |
locative (bulunma) | kuvvetinde | kuvvetlerinde |
ablative (çıkma) | kuvvetinden | kuvvetlerinden |
genitive (tamlayan) | kuvvetinin | kuvvetlerinin |
onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | kuvveti | kuvvetleri |
definite accusative (belirtme) | kuvvetini | kuvvetlerini |
dative (yönelme) | kuvvetine | kuvvetlerine |
locative (bulunma) | kuvvetinde | kuvvetlerinde |
ablative (çıkma) | kuvvetinden | kuvvetlerinden |
genitive (tamlayan) | kuvvetinin | kuvvetlerinin |
bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | kuvvetimiz | kuvvetlerimiz |
definite accusative (belirtme) | kuvvetimizi | kuvvetlerimizi |
dative (yönelme) | kuvvetimize | kuvvetlerimize |
locative (bulunma) | kuvvetimizde | kuvvetlerimizde |
ablative (çıkma) | kuvvetimizden | kuvvetlerimizden |
genitive (tamlayan) | kuvvetimizin | kuvvetlerimizin |
sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | kuvvetiniz | kuvvetleriniz |
definite accusative (belirtme) | kuvvetinizi | kuvvetlerinizi |
dative (yönelme) | kuvvetinize | kuvvetlerinize |
locative (bulunma) | kuvvetinizde | kuvvetlerinizde |
ablative (çıkma) | kuvvetinizden | kuvvetlerinizden |
genitive (tamlayan) | kuvvetinizin | kuvvetlerinizin |
onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | kuvvetleri | kuvvetleri |
definite accusative (belirtme) | kuvvetlerini | kuvvetlerini |
dative (yönelme) | kuvvetlerine | kuvvetlerine |
locative (bulunma) | kuvvetlerinde | kuvvetlerinde |
ablative (çıkma) | kuvvetlerinden | kuvvetlerinden |
genitive (tamlayan) | kuvvetlerinin | kuvvetlerinin |
predicative forms of kuvvet
simple present | singular | plural |
---|---|---|
ben (I am) | kuvvetim | kuvvetlerim* |
sen (you are) | kuvvetsin | kuvvetlersin* |
o (he/she/it is) | kuvvet / kuvvettir | kuvvetler* / kuvvetlerdir* |
biz (we are) | kuvvetiz | kuvvetleriz |
siz (you are) | kuvvetsiniz | kuvvetlersiniz |
onlar (they are) | kuvvetler | kuvvetlerdir |
simple past | singular | plural |
ben (I was) | kuvvettim | kuvvetlerdim* |
sen (you were) | kuvvettin | kuvvetlerdin* |
o (he/she/it was) | kuvvetti | kuvvetlerdi* |
biz (we were) | kuvvettik | kuvvetlerdik |
siz (you were) | kuvvettiniz | kuvvetlerdiniz |
onlar (they were) | kuvvettiler | kuvvetlerdi |
indirect / unwitnessed past | singular | plural |
ben (I was) | kuvvetmişim | kuvvetlermişim* |
sen (you were) | kuvvetmişsin | kuvvetlermişsin* |
o (he/she/it was) | kuvvetmiş | kuvvetlermiş* |
biz (we were) | kuvvetmişiz | kuvvetlermişiz |
siz (you were) | kuvvetmişsiniz | kuvvetlermişsiniz |
onlar (they were) | kuvvetmişler | kuvvetlermiş |
*Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. |