Definify.com
Definition 2024
kuyumcu
kuyumcu
Turkish
Noun
kuyumcu (definite accusative kuyumcuyu, plural kuyumcular)
Declension
declension of kuyumcu
possessive forms of kuyumcu
benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
---|---|---|
nominative (yalın) | kuyumcum | kuyumcularım |
definite accusative (belirtme) | kuyumcumu | kuyumcularımı |
dative (yönelme) | kuyumcuma | kuyumcularıma |
locative (bulunma) | kuyumcumda | kuyumcularımda |
ablative (çıkma) | kuyumcumdan | kuyumcularımdan |
genitive (tamlayan) | kuyumcumun | kuyumcularımın |
senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | kuyumcun | kuyumcuların |
definite accusative (belirtme) | kuyumcunu | kuyumcularını |
dative (yönelme) | kuyumcuna | kuyumcularına |
locative (bulunma) | kuyumcunda | kuyumcularında |
ablative (çıkma) | kuyumcundan | kuyumcularından |
genitive (tamlayan) | kuyumcunun | kuyumcularının |
onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | kuyumcusu | kuyumcuları |
definite accusative (belirtme) | kuyumcusunu | kuyumcularını |
dative (yönelme) | kuyumcusuna | kuyumcularına |
locative (bulunma) | kuyumcusunda | kuyumcularında |
ablative (çıkma) | kuyumcusundan | kuyumcularından |
genitive (tamlayan) | kuyumcusunun | kuyumcularının |
bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | kuyumcumuz | kuyumcularımız |
definite accusative (belirtme) | kuyumcumuzu | kuyumcularımızı |
dative (yönelme) | kuyumcumuza | kuyumcularımıza |
locative (bulunma) | kuyumcumuzda | kuyumcularımızda |
ablative (çıkma) | kuyumcumuzdan | kuyumcularımızdan |
genitive (tamlayan) | kuyumcumuzun | kuyumcularımızın |
sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | kuyumcunuz | kuyumcularınız |
definite accusative (belirtme) | kuyumcunuzu | kuyumcularınızı |
dative (yönelme) | kuyumcunuza | kuyumcularınıza |
locative (bulunma) | kuyumcunuzda | kuyumcularınızda |
ablative (çıkma) | kuyumcunuzdan | kuyumcularınızdan |
genitive (tamlayan) | kuyumcunuzun | kuyumcularınızın |
onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | kuyumcuları | kuyumcuları |
definite accusative (belirtme) | kuyumcularını | kuyumcularını |
dative (yönelme) | kuyumcularına | kuyumcularına |
locative (bulunma) | kuyumcularında | kuyumcularında |
ablative (çıkma) | kuyumcularından | kuyumcularından |
genitive (tamlayan) | kuyumcularının | kuyumcularının |
predicative forms of kuyumcu
simple present | singular | plural |
---|---|---|
ben (I am) | kuyumcuyum | kuyumcularım* |
sen (you are) | kuyumcusun | kuyumcularsın* |
o (he/she/it is) | kuyumcu / kuyumcudur | kuyumcular* / kuyumculardır* |
biz (we are) | kuyumcuyuz | kuyumcularız |
siz (you are) | kuyumcusunuz | kuyumcularsınız |
onlar (they are) | kuyumcular | kuyumculardır |
simple past | singular | plural |
ben (I was) | kuyumcuydum | kuyumculardım* |
sen (you were) | kuyumcuydun | kuyumculardın* |
o (he/she/it was) | kuyumcuydu | kuyumculardı* |
biz (we were) | kuyumcuyduk | kuyumculardık |
siz (you were) | kuyumcuydunuz | kuyumculardınız |
onlar (they were) | kuyumcuydular | kuyumculardı |
indirect / unwitnessed past | singular | plural |
ben (I was) | kuyumcuymuşum | kuyumcularmışım* |
sen (you were) | kuyumcuymuşsun | kuyumcularmışsın* |
o (he/she/it was) | kuyumcuymuş | kuyumcularmış* |
biz (we were) | kuyumcuymuşuz | kuyumcularmışız |
siz (you were) | kuyumcuymuşsunuz | kuyumcularmışsınız |
onlar (they were) | kuyumcuymuşlar | kuyumcularmış |
*Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. |
Derived terms
- kuyumcu dükkanı
- kuyumculuk