Definify.com
Definition 2024
kwilić
kwilić
Polish
Verb
kwilić impf
Conjugation
Conjugation of kwilić impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
| infinitive | kwilić | |||||
| present tense | 1st | kwilę | kwilimy | |||
| 2nd | kwilisz | kwilicie | ||||
| 3rd | kwili | kwilą | ||||
| past tense | 1st | kwiliłem | kwiliłam | kwililiśmy | kwiliłyśmy | |
| 2nd | kwiliłeś | kwiliłaś | kwililiście | kwiliłyście | ||
| 3rd | kwilił | kwiliła | kwiliło | kwilili | kwiliły | |
| future tense | 1st | będę kwilił1 | będę kwiliła1 | będziemy kwilili1 | będziemy kwiliły1 | |
| 2nd | będziesz kwilił1 | będziesz kwiliła1 | będziecie kwilili1 | będziecie kwiliły1 | ||
| 3rd | będzie kwilił1 | będzie kwiliła1 | będzie kwiliło1 | będą kwilili1 | będą kwiliły1 | |
| conditional | 1st | kwiliłbym | kwiliłabym | kwililibyśmy | kwiliłybyśmy | |
| 2nd | kwiliłbyś | kwiliłabyś | kwililibyście | kwiliłybyście | ||
| 3rd | kwiliłby | kwiliłaby | kwiliłoby | kwililiby | kwiliłyby | |
| imperative | 1st | — | kwilmy | |||
| 2nd | kwil | kwilcie | ||||
| 3rd | niech kwili | niech kwilą | ||||
| active adjectival participle | kwilący | kwiląca | kwilące | kwilący | kwilące | |
| contemporary adverbial participle | kwiląc | |||||
| impersonal past | kwilono | |||||
| verbal noun | kwilenie | |||||
| 1or: będę kwilić, będziesz kwilić etc. | ||||||
Synonyms
- (to wail): lamentować, zawodzić
- (to whimper): biadolić, chlipać, skomleć