Definify.com
Definition 2025
laedens
laedens
Latin
Participle
laedēns m, f, n (genitive laedentis); third declension
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
nominative | laedēns | laedentēs | laedentia | ||
genitive | laedentis | laedentium | |||
dative | laedentī | laedentibus | |||
accusative | laedentem | laedēns | laedentēs | laedentia | |
ablative | laedente, laedentī1 | laedentibus | |||
vocative | laedēns | laedentēs | laedentia |
1When used purely as an adjective.