Definify.com
Definition 2025
laniatus
laniatus
Latin
Participle
laniātus m (feminine laniāta, neuter laniātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | laniātus | laniāta | laniātum | laniātī | laniātae | laniāta | |
| genitive | laniātī | laniātae | laniātī | laniātōrum | laniātārum | laniātōrum | |
| dative | laniātō | laniātō | laniātīs | ||||
| accusative | laniātum | laniātam | laniātum | laniātōs | laniātās | laniāta | |
| ablative | laniātō | laniātā | laniātō | laniātīs | |||
| vocative | laniāte | laniāta | laniātum | laniātī | laniātae | laniāta | |
References
- laniatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- laniatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “laniatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.